วันนี้ตั้งหัวข้อนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้ยินข่าวว่าพี่หมีจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง ฉันฟังข่าวนี้ด้วยความสับสน เพราะไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี ดีใจ เพราะ รู้ว่าคนที่เราคอยมาตลอดเวลา จะกลับมาที่นี่อีกครั้ง เสียใจ เพราะอุตส่าห์ทำใจไว้แล้ว ว่าชาตินี้เราคงจะไม่ได้พบกันอีก
ความรู้สึกอีกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันในขณะนี้คือ ฉันไม่รู้ว่าคนที่กลับมานั้น คือ "พี่หมี" คนที่เป็นห่วงความรู้สึกของฉันมาตลอด หรือ "คุณเบน" คนใจร้ายที่สุดในโลกคนนั้น แล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่า ฉันจะยังสามารถมองหน้าเขาได้อย่างสนิทใจไหม มอง...เหมือนกับหกเดือนที่ผ่านมา ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา... ฉันพยายามเฝ้าถามตัวเอง ว่าฉันยังรักผู้ชายคนนี้อยู่ไหม แล้วฉันจะทำยังไงต่อไป ถ้าเขากลับมา
ในที่สุด ฉันก็ได้คำตอบให้กับตัวเอง แน่นอนที่สุด ฉันยังรักพี่หมีอยู่ รักทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนี้ ตอนนี้ฉันเข้าใจกับคำที่ว่า "อย่าคิดว่าความดีอย่างเดียวจะทำให้รักได้ อะไรร้าย ๆ ที่ทำให้รักได้ก็มี" แต่คนเอย่างฉัน อยู่ได้มาทุกวันนี้ก็ด้วยความนับถือตัวเอง แม้ว่าฉันจะรักฉันมากแค่ไหนก็ตาม แต่การกลับมาคราวนี้จะอยู่ในที ๆ ฉันยืนอยู่ตรงนี้ โดยไม้ยื้อ ไม่ถาม ไม่ตาม ไม่ง้อ อย่้างที่เคยทำ เพราะนั่นมันจะหมายถึงฉันจะต้องเสียความเคารพตัวเองที่มีไปโดยสิ้นเชิง ถ้าเขาเป็นของฉัน เขาต้องกลับมา อย่างที่เคยมีคำกล่าวเอาไว้ว่า
I believe whatever is in store for us will be for us...
แต่ถึงอย่างไรเสีย เวลา คงจะเป็นคำตอบ และทางออกของทุกอย่างจริง ๆ
No comments:
Post a Comment