พี่หมีมันแช่งไว้ป่าววะ?!??!?!?!?!?!?

วันนี้ขอเขียนอะไรเป็นภาษาไทยหน่อยเถอะ วันนี้ หนุ่มสเปนอุตส่าห์ นัดจะพาไปเลี้ยงข้าวเที่ยงซะดิบดี(หลังจากคราวที่แล้วพลาด...)

นัดกันเรียบร้อย 12.45 น. เค้าว่า ถ้ามาถึง จะโทรมาหา (รีบเอารูปที่ถ่ายกะพี่หมีในกระเป๋าตังออก กลัวหนุ่มจะเห็น แต่แหม... พี่หมีไม่ยอมออกมาง่าย ๆ ดึงซะแทบแย่นิ)

ร้อ...รอ...รอ... จนแล้วจนเล่า (แต่ไม่ได้โทรไปถาม ว่าถึงไหนแล้ว) เอาข้อความที่คุยกะหนุ่มสเปนไปถามเพื่อนว่า ตกลงฉันแปลถูกป่าววะ ว่าถ้าเค้ามาถึงจะโทรมาหานี่อะ ? เพื่อนก็ยืนยัน ใช่สิแก คิดมากอีกแระ... (ในใจคงคิด ทีด่าฝรั่ง เห็นนั่งด่าเอา ๆ ไม่เคยมาถามแบบนี้ซักกะที)

บ่ายโมงครึ่ง..... คุณพี่ยังไม่มา....จินตนาการเริ่มบรรเจิด มันไปโดนรถเฉี่ยวที่ไหนป่าววะ? เริ่มชักจะเป็นห่วง... (กลัวมันตายเพราะเราน่ะ) แต่ว่าหิวมากกว่า ตัดสินใจ ไปกินสโมสรดีกว่า ลากโต๊ะไปเป็นเพื่อน ...... (ดีที่ว่าหัวหน้าไปประชุม ไม่งั้นแย่แหง ๆ)

แวะไปเยี่ยมพี่วิหน่อยนึง ที่ห้องสมุด เห็นว่า อาการไม่เป็นอะไรมาก กลับมาทำงานดีกว่า...

กลับมานั่ง ยังไม่หายจุกดี เออ ส่งข้อความไปถามหนุ่มสเปนดีกว่า ว่ามันเป็นอะไรหรือเปล่า พิมพ์ใกล้จะเสร็จ คุณพี่เรียกมา ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ไอไปรอยูตั้ง 30 นาที (คำถามนี้ กุน่าจะถามมึงมากฝ่านิ -*-) เลยย้อนกลับไปว่า อ๊าว บอกเอง มาถึงแล้วจะโทรมา ไม่โทรมา ก้อไม่ลงไปซิ ร้อนจะตาย (ในใจเริ่มคิด... รู้แระ เพราะแบบนี้นี่เอง เมียถึงได้หย่า)

คุณพี่แก้ตัวว่า ลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน??? ทุกคนบอก ข้อแก้ตัวนี้ไม่เนียน แต่เอาเหอะ เราก้อไม่ได้ ลำบากอะไร นี่หน่า เพราะ ใจน่ะคิด เจอก้อเจอ ไม่เจอ ก็แล้วไป.... (แต่ถ้าพี่หมีทำแบบนี้ รับรอง...จะด่าให้เสียหมีเลย....)

พี่ปุ่นบอก อย่าไปยุ่งกะมันเลยว่ะ ไอ้กี้ (หมาที่บ้าน) ยังฉลาดฝ่าเยอะเลย มาถึงกระทรวง แต่ตามหาแกไม่เจอนิ (ไม่เรียกโง่ก้อไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว)

เอารูปที่ถ่ายคู่กะพี่หมีเก็บเข้าที่... เราเริ่มสงสัย เอ...ทำไมเวลานัดหนุ่มอื่น แคล้วคลาดกันตลอด...มันแอบแช่งไว้หรือเปล่าวะนี่ ว่าไม่ให้วรรณไปเจอใครนี่อะ????

งานนี้ โทษใครไม่ได้ ยกให้พี่หมีไปแล้วกัน.....